با فوت هر نفر در تصادفات، حدود ۸میلیارد تومان به صورت مستقیم و غیرمستقیم به کشور زیان وارد می‌شود. گرچه در خصوص تصادفات هشت دستگاه نقش جدی بر عهده دارند اما به نظر می‌رسد نقش وزارت راه و شهرسازی که وظیفه بهینه‌سازی و اصلاح وضعیت جاده‌ها را بر عهده دارد، نقشی اساسی است که باید به آن توجه ویژه داشت.
سردار هادیانفر، رئیس پیشین پلیس راهور فراجا که اکنون به عنوان معاون جدید حمل‌ونقل وزارتخانه راه و شهرسازی انجام وظیفه می‌کند، آذر سال گذشته گفته بود: «تا این لحظه هیچ اتفاقی در زمینه ایمن‌سازی جاده‌ها صورت نگرفته و وزارت راه می‌گوید با الگوی ریاضی، نقاط ناایمن را شناسایی می‌کند. این در حالی است که این موارد به الگوی ریاضی احتیاجی ندارد. ۱۰سال در برخی نقاط مدام حوادثی رخ داده که نشان می‌دهد آن یک نقطه حادثه‌ساز است و باید رفع شود».
این موضوع را در گفت‌وگوی اختصاصی با مهرداد بذرپاش، وزیر راه و شهرسازی در میان گذاشتیم که در ادامه می‌خوانید.
مقایسه آمارهای سال۱۴۰۲ با سال۱۴۰۱ نشان می‌دهد در پنج ماه ابتدایی امسال به نسبت دوره گذشته در ۱۴۰۲، آمار مصدومان حوادث رانندگی ۶.۶درصد افزایش داشته است. صرف‌نظر از سهم رانندگان در تصادفات به نظر می‌رسد جاده‌های ما هنوز ایمنی لازم را ندارند. این در حالی است که به گفته رئیس پلیس راهور فراجا ما هنوز ۵هزارو۲۰۰ نقطه حادثه‌خیز در کشور داریم که در ۱۰سال گذشته شمار آن کاهش نداشته است. چقدر زمان لازم داریم که به حداقل استاندارد لازم در این خصوص برسیم؟
ما ۸۷۰نقطه حادثه‌خیز را از ابتدای امسال هدف‌گذاری کرده‌ایم که تا پایان دولت سیزدهم اصلاح و نقایص آن‌ها را برطرف کنیم.
بخشی از این مسائل با اصلاحات حداقلی و هندسی برطرف می‌شود و بخشی هم نیاز به کارهای بزرگ عمرانی دارد؛ مثل تقاطع‌های غیرهمسطح، احداث پل یا زیرگذر، دوبانده کردن مسیرها، تعریض جاده و... .
هدف‌گذاری ما برای امسال این بود ۴۰۰نقطه‌محل از این معابر اصلاح و رفع خطر شوند و بقیه در سال آینده انجام شود.
کار هم این‌گونه نیست که ما اصلاح مسیر را طراحی و اجرا کنیم و تمام شود. بلکه پلیس راهور هم باید اصلاح صورت گرفته را بپذیرد و تأیید کند حادثه‌خیز بودن آن نقطه رفع شده و پس از آن این موضوع صورتجلسه شود.
اصلاح بخش عمده‌ای از این ۴۰۰نقطه تا این لحظه انجام‌گرفته و صورتجلسه آن‌هم آماده شده و قرار است تا پایان سال، گزارش آن را ارائه دهیم. ولی آنچه من برای سازمان راهداری هدف‌گذاری و تکلیف کرده‌ام این است بتوانیم ۴۰۰نقطه را تا آخر اسفند امسال بر اساس برنامه و قولی که داده‌ایم کامل کنیم.
این کار به چه میزان اعتبار نیاز دارد؟
طبعاً اعتبار موردنیاز بسیار زیاد و کلان است و من الان نمی‌توانم رقم کلی و نهایی را ارائه دهم و در اختیار ندارم. باید توجه کنید که کار در هر نقطه به لحاظ حجم، نوع ایراد، الزامات رفع نقایص، شکل کار و... با یکدیگر تفاوت دارد و به روش متفاوتی انجام می‌شود.
همان‌طور که اشاره کردم، یک نقطه با اصلاح هندسی یا نصب علائم یا تجهیزات روشنایی رفع می‌شود و در یک نقطه هم ممکن است برای یک تقاطع غیرهمسطح هزار میلیارد تومان بودجه نیاز باشد. همه این اعتبارات هم باید از منابع داخلی خودمان در وزارت راه و شهرسازی تأمین شود.
البته ما برای کمک به این برنامه حکمی را در بودجه۱۴۰۳ گنجانده‌ایم که به تصویب دولت رسید. درواقع در بودجه سال آینده پیشنهاد کرده‌ایم ۴هزار میلیارد تومان از محل صندوق تأمین خسارت بدنه برای کمک به رفع هرچه سریع‌تر نقاط حادثه‌خیز جاده‌های کشور تخصیص داده شود. تا آنجا که خبر داریم بیمه‌ها در حال رایزنی هستند که این بند حذف شود که کار غلطی است و امیدواریم دوستان ما در بیمه‌ها برای حذف و جلوگیری از تصویب آن در مجلس به رایزنی‌هایشان پایان دهند.
از بیمه‌ها می‌خواهیم با جان مردم بازی نکنند و مسائل مالی و مادی را به ایمنی و جان مردم ارجح ندانند.
همین‌ها در تصادفات و کارشناسی‌ها به دنبال تعیین نقش نقص معابر و راه‌ها در حوادث هستند ولی وقتی کار به اینجا می‌رسد که اعتباری از این صندوق‌ها تخصیص پیدا کند در برابر آن مقاومت می‌کنند، درحالی‌که اصلاح معابر بدون پول امکان‌پذیر نیست. همان‌طور که گفتم در بسیاری موارد ساخت یک پل، زیرگذر، رمپ یا دو بانده کردن مسیر چند صد یا چندهزار میلیارد اعتبار نیاز دارد.
یا برخی محورها نیاز به تعریض دارد و گاه باید مثلاً تا ۱۰کیلومتر تعریض یا دو بانده شود و همه از مجلس، دولت، بیمه‌ها و بخش‌های مرتبط دیگر باید کمک کنند تا این کار انجام شود.
به همین منظور من آقای هادیانفر، معاون جدید حمل‌ونقل وزارتخانه را هم با توجه به تجربه‌ای که در پلیس راهور دارد مأمور کرده‌ام بر رفع نقاط حادثه پرخطر متمرکز شود و یک همکاری و تعامل بین‌دستگاهی و بین‌بخشی را با همه ارگان‌های مربوط مثل پلیس، سازمان برنامه و بودجه، سازمان راهداری و شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل‌ونقل کشور ایجاد کند تا هرچه سریع‌تر این پروژه تکمیل شود.
روش تعیین این نقاط پرخطر ویژه چطور بوده است؟
این نقاط با مطالعه آماری و گزارش پلیس راهور از تصادفات، آمار سازمان پزشکی قانونی، دانشگاه‌های علوم پزشکی استان‌ها از فوتی‌های حوادث رانندگی و همچنین سازمان راهداری خودمان بدست‌آمده‌اند.
بخشی از تصادفات جاده‌ای در شب‌ها و به دلیل نبود دید کافی و روشنایی لازم است. آیا تدبیری برای تأمین برق به‌عنوان‌مثال با استفاده از فناوری‌های خورشیدی شده است؟
بدیهی است ما از فناوری‌های مناسب ازجمله فناوری‌های نوین مثل تجهیزات جدید روشنایی با انرژی خورشیدی، علائم هوشمند و... استفاده می‌کنیم.
طبعاً در برخی مناطق، رفع نقطه حادثه‌خیز با تأمین روشنایی یا نصب علائم انجام می‌شود که این‌ها مأموریت‌های روزانه سازمان راهداری ماست و هراندازه منابع اجازه دهد انجام می‌دهند.
ولی ۸۷۰ محل، نقاطی است که بیش از این‌ها کار و بودجه نیاز دارد که امیدواریم در بودجه ۱۴۰۳ نمایندگان هم همراهی کنند تا هدف‌گذاری این دولت محقق شود.
نظر شما